donderdag 18 januari 2007
waarom slaap ik nooit zo lang
nou, het begint met een kopje tegn m'n wang,
dan gekriebel in m'n oor,
daar is die snor toch voo.
getrek aan m'n haar
en ze zijn nog lang niet klaar,
onder de deken
wacht ik op het volgende teken.
een sprong, een duik
boem... bovenop m'n buik,
sluipend langs m'n benen
volgt de aanval op m'n tenen.
ondeugende oogjes kijken me aan;
'mam, 't is tijd om op te staan'
ee lief likje op m'n neus,
nu heb ik echt geen andere keus.
moe stap ik uit m'n bed
en zij....
zij miauwen van de pret!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
leuk gedicht
Een reactie posten