donderdag 18 januari 2007

waarom slaap ik nooit zo lang


nou, het begint met een kopje tegn m'n wang,
dan gekriebel in m'n oor,
daar is die snor toch voo.

getrek aan m'n haar
en ze zijn nog lang niet klaar,
onder de deken
wacht ik op het volgende teken.

een sprong, een duik
boem... bovenop m'n buik,
sluipend langs m'n benen
volgt de aanval op m'n tenen.

ondeugende oogjes kijken me aan;
'mam, 't is tijd om op te staan'
ee lief likje op m'n neus,
nu heb ik echt geen andere keus.

moe stap ik uit m'n bed
en zij....
zij miauwen van de pret!!!

1 opmerking:

Anoniem zei

leuk gedicht